ścigaczy artyleryjski S-2

Polski ścigaczy artyleryjski S-2 ORP WILCZUR (MGB-204) Paper Model

View full image please click on image


28 VII 1940 ścigacz MA/SB 45 (zbudowany na zamówienie norweskie) przekazano PMW i nazwano S 3. Był to jeden z dwóch ścigaczy przekazanych PMW w zamian za budowany na polskie zlecenie a przejęty przez Royal Navy po kampanii wrześniowej ścigacz MA/SB 47 (S 3 jedynie wydzierżawiono, S 2 był polską własnością).

Na stanowisko dowódcy wyznaczono por. mar. Andrzeja Jaraczewskiego. Ścigacz został przydzielony do 3 Flotylli Ścigaczy, gdzie wraz z S 1 i S 2 tworzył 3 dywizjon.

Po szkoleniu jednostka zaczęła osłaniać konwoje i patrolować w kanale La Manche.

Podczas eskortowania konwoju w nocy z 3 na 4 IX 1940 S 3 i S 2 weszły na mieliznę koło North Goodwin, z której udało się zejść dopiero podczas przypływu.

25 X 1940 S 3 wracając z akcji poszukiwania angielskich pilotów (podczas której ścigacz był atakowany przez niemiecki samolot) wszedł na minę magnetyczną. Na szczęście ścigacz poruszał się z dużą szybkością i mina detonowała 10 metrów za rufą. Niestety wybuch uszkodził poważnie jednostkę i musiała zostać skierowana na remont do Hythe, który skończył się na początku VI 1941.

17 VI powracając z patrolu S 3 wszedł na podwodną skałę i zniszczył sobie dziób, wskutek czego znów poszedł do remontu, który zakończył się w XII. Wymieniono przy okazji również zużyte silniki. 16 I 1942 ścigacz zaatakował wraz z MGB 8 nieprzyjacielski konwój. W trakcie akcji na polskim ścigaczu zaczął przeciekać kadłub i po powrocie do bazy skierowano go na remont trwający do 16 IV. 7 VIII S 3 wraz z S 2 i MGB 41 osłaniał pod Calais ścigacze torpedowe, które atakowały niemiecki konwój. Podczas tej akcji nasze ścigacze prawdopodobnie zatopiły 1 ścigacz a drugi uszkodziły, ale brak na to potwierdzenia.

16 V 1943 S 3 został wycofany ze służby na wskutek zużycia, a 20 V zwrócono go Royal Navy. Jego ostatnim dowódcą był ppor. Ludwik Antoszewicz.

Po wojnie jednostkę sprzedano w cywilne ręce i przebudowano na jacht motorowy. Istnieje do dziś jako Freelancer.


Dane taktyczno – techniczne:

Wyporność: standardowa 24 t, maks. 31 t

Wymiary: długość 19,2 m, szer 5,0m, zanurzenie 1,30 m

Napęd: 3 silniki o mocy łącznej 2200 KM

Osiągi: prędkość maks. 35 w

Załoga: 11 ludzi

Uzbrojenie:

do 1941 r: 1 działo kal. 20 mm; 2xII km kal. 7,7 mm; 2xI km kal. 12,7 mm; 10 b.g.

od 1941 r: 1 działo kal. 20 mm; 1xII km kal. 12, 7 mm w wieżyczce; 2xII km kal. 7,7 mm; 18 min


Download Paper Model: Click Here